مصاحبه گروه مشاوره گاماس ۲۰ با رتبه برتر کنکور تجربی
مصاحبه با رتبه برتر کنکور ، آقای علی خلفی که در سن ۳۱ سالگی رتبه ی ۶۰۳ منطقه یک کنکور تجربی را آوردند.
لطف کنید خودتون رو به صورت کامل معرفی کنید؟
علی خلفی هستم. متولد سال ۶۶، رتبه ۶۰۳ منطقه یک تجربی رو آوردم و در حال حاضر ، دانشجوی دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بابل ورودی ۹۷ هستم.
تحصیلات قبلی تون چی بود؟
من سال ۸۴ در رشته مدیریت بیمارستان قبول شدم و بعد از فارغ التحصیلی ۶ سال در سمت مدیریت بیمارستان مشغول به کار بودم. تیر ۹۵ از کارم استعفا دادم و به صورت جدی شروع به خوندن برای کنکور کردم.
چرا رشته خودتون رو دنبال نکردید؟
من از همان سال ۸۴، عشق دندانپزشکی بودم . در اون زمان ، این رشته اندازه امروز طرفدار نداشت و ۹۰ درصد بچه ها، طرفدار پزشکی بودن، اما به خاطر یک سری مشکلات، نشد سال دوم هم کنکور بدم(کنکور ۸۵). تمام این ۱۲ سال، دغدغه ی من دندونپزشکی بود و سال ۹۵، وقتی خاهرم در رشته دندونپزشکی تبریز قبول شد، انگیزه منم صد برابر شد و با تشویق ها وکمک های خاهرم، تونستم جسارت پیدا کنم و از شغلم استعفا بدم.
با توجه به شرایطتان، احتمال می دادید که ممکن است موفق نشوید؟ (مصاحبه با رتبه برتر کنکور تجربی)
اگه بگم نه قطعا دروغ گفتم. چون حتی رتبه یک کنکور هم، تا لحظه اعلام نتایج از موفقیت خودش مطمین نیس، چه برسه به کسیکه ۱۲ سال از درس دور بوده و میخاد دوباره شروع کنه. من عاشق دندونپزشکی بودم و حاضر بودم برای قبولی، هر بهایی رو پرداخت کنم.من دقیقا فردای روزیکه استعفا دادم موبایلمو خاموش کردم و تا ۲۳ شهریور ۹۷ که نتیجه قبولیم رو دیدم روشن نکردم و یه گوشی و خط امانتی از یکی از دوستام گرفتم برای ارتباط با مشاورم و دیدن فیلم های اموزشی و نصب بعضی نرم افزارهای کنکوری.
سخت نبود یک ناگهانی از یک شغل با درآمد و پرستیژ خوب، استعفا بدین و خونه نشین بشین و بیفتین تو ریسک کنکور و بیکاری؟
خب ببینین زندگی هرکسی همیشه پر از انتخاب های مختلف هستنش و تفاوت آدم های موفق با بقیه در همین انتخاب هاشونه. گزینه های مهم و با ارزش نیاز به تحمل سختی و تلاش بالاتری دارن و تعداد افرادیکه به سمت انتخاب این گزینه ها میرن خیلی کمه. و به نظر من قسمت سبز زندگی جاییه که کسی این ریسک رو میکنه و وارد این انتخاب های سنگین میشه. به نظر من زندگی خلاصه میشه در تلاش و آرزوهای بزرگ. هدف از خلقت آدمی تلاش هست. تلاش برای رسیدن به خدا و هدف ها و رویاهاش. خدای بزرگ هم وقتی رویایی رو در دل یکی میکاره حتما قبلش پیش نیازهاشو در وجود فرد قرار داده. پس ما فقط وظیفمون اینه در مسیر درست قدم برداریم و دنبال رویاهامون باشیم. باید مثل یه رود دایما در جریان باشیم و هیچ حادثه و مانعی نتونه جلوی این رود رو بگیره.
درصد هاتون در کنکور امسال چند بودند؟
ادبیات، عربی، دین و زندگی، زیست و فیزیک ۷۵، زبان ۸۵، ریاضی ۴۶ و شیمی ۵۸٫
با کدوم درس مشکل داشتین؟
من سال ۸۴ ریاضی رو ۸۲ زده بودم و فک میکردم ریاضی نقطه قوت من هستش و امید زیادی به درصد ریاضیم تو کنکور داشتم. اما وقتی شروع کردم واقعا ترسیدم. ابتدایی ترین مطالبش مثل توان و اتحاد و معادله درجه یک یادم نبود. بهترین درصدم در تابستون ۹۵، در ریاضی ۲۰ شد. با راهنمایی مشاورم ، برای ریاضی کلاس کنکور رفتم و به صورت جهشی تو این درس رشد کردم ولی متاسفانه تو کنکور به خاطر یسری حواس پرتی نتوسنتم خوب بزنمش. ولی بقیه درسا رو خودم خوندم. در ادبیات هم البته مشکل داشتم که برمیگشت به طبع هنری ضعیف من و عدم درک معنی شعرها. با راهنمایی دکتر هامون سبطی که همیشه براشون دعای سلامتی و موفقیت میکنم مدت ۳ ماه برای شعرخوانی درست وقت گذاشتم و بعدش تونستم بقیه قسمت های ادبیات رو هم مسلط بشم و درصد ادبیات رو متناسب با بقیه درصدام کنم.
البته اینم اشاره کنم نمیدونم چرا اما اکثر رتبه های برتر با ادبیات مشکل دارن و درصد کمیشون تونستن تو این درس خودشون رو بالا بکشن. توی فیزیک هم اوایل مشکل داشتم ، اما وقتی با دکتر طلوعی آشنا شدم کم کم تونستم با روش تدریس عالی ایشون، درصدم رو از ۲۰ در کنکور۹۶، برسونم به ۷۵ در کنکور ۹۷٫
آیا در آزمونهای آزمایشی هم شرکت می کردید؟
بله، کانون شرکت میکردم.
به نظر شما، می شه بدون شرکت در آزمون آزمایشی، در کنکور موفق شد؟
اگه صادقانه بخام بگم، نه. همه بچه ها میتونن به صورت موردی چند نفری رو معرفی کنن که در آزمونهای آزمایشی شرکت نکردن و موفق شدن. اما اکثریت رتبه های برتر(بالای ۹۵ درصد) در آزمون های یک موسسه حتما شرکت کردن. ببینید آزمون به منزله یک ترازو عمل میکنه نه سیبل. تیم های فوتبال معمولا ۶ روز در هفته تمرین میکنن ، کلی تاکتیک و تکنینک استفاده میکنن و روز هفتم معمولا مسابقه دارن و نتایج تلاش ها و تکنیک ها و تاکتیک هایی که اون ۶ روز کار کردن مشخص میشه و بر اساس نتیجه اون مسابقه، تاکتیک های ۶ روز بعدی توسط مربی چیده میشه. یعنی هر مسابقه تکلیف مسابقه بعدی رو مشخص میکنه.
آزمونهای آزمایشی هم دقیقا همچین الگویی دارن. شما ۱۳ روز وقت دارین تا مطالب رو بخونین، تست های لازم روبزنین، مرور و جمع بندی کنین و روز چهاردهم وارد آزمون میشین تا ببینین این ۱۳ روز واقعا چیکار کردین. بر اساس نتایج آزمون، نقاط قوت و ضعف فرد مشخص میشه و برنامه ریزی میشه تا آزمونهای بعدی بر اساس ازمون فعلی چیده شه و اگه جایی ضعف داشتیم در آزمونهای جمع بندی سعی در جبران اون میکنیم.
بدون آزمون ، یه کنکوری شبیه یه دستگاهیه که ۲۴ ساعته کار میکنه و هیچقوت کنترل کیفی نمیشه و بعد از چند ماه تازه متوجه میشیم محصولاتمون عیب داشتن. اگه از این زاویه به آزمون نگاه کنیم دیگه خودمون رو درگیر چیزای فرعی مث تراز و درصد و رتبه نمیکنیم و در نتیجه استرس و ترس و التهاب نتیجه آزمون رو نخواهیم داشت.
نظرتون در مورد تفریح در سال کنکور چیه؟
- ببینین کنکور یه پروسه ی حداقل یکسالس، اونم در زمانیکه که اکثر داوطلبان در محدوده ی سنی ۱۸ تا ۲۲ هستند، یعنی اوج زمان جنب و جوش و فعالیت و تفریح. وقتی ما یسال میایم و این همه انرژی رو سرکوب میکنیم ،مطمینا باعث یاس و ناامیدی بچه ها میشه و اونا در بازه هایی مثل دی ماه و اردبیهشت ماه خسته میشن و به قول معروف می برن از درس.اما وقتی ما روزانه بین نیم تا یک ساعت تایم بزاریم برای تفریح و ورزش، هم اون انرژی تخلیه میشه به شکل مثبت و هم باعث جلوگیری از تخریب روحی و جسمی بچه ها میشه و باعث میشه تحمل این یکسال براشون راحت بشه. من خودم در روزهای فرد در حیات یا پارکینگ خونمون روزانه یکساعت طناب میزدم و روزهای زوج یکساعت میرفتم پیاده روی. جمعه هاییم که آزمون نداشتم میرفتم کوه. درسته در هفته بین ۷ تا ۱۰ ساعت از تایمم رو میگرف اما در عوضش کیفیت مطالعم خیلی بالا میرفت و برنامه ایکه برای ۷۰ ساعت ریخته بودم در ۵۰ تا ۵۵ ساعت اجرا میکردم با تمرکز خیلی بالا. حتی زمان هایی که هوا برفی و سرد بود روزهای زوج فیلم میدیدم و هیچوقت هم عذاب وجدان نداشتم، چون میدونستم این زمان ها دقیقا جزیی از ساعت مطالعم حساب میشه در اصل.
یکم هم در مورد مدیریت آزمون صحبت کنین؟
ببینین ۵۰ درصد کنکور مطالعه و تست زنیه و ۵۰ درصدش مدیریت آزمون و حواشی هاست. من ۲ ماه کامل رو تراز ۷۰۰۰ ایست کرده بودم و هرکاری میکردم افزایش تراز پیدا نمیکردم، تا اینکه یک مشاوره خوب از مشاورم گرفتم و فهمیدم که مشکل مدیریت آزمون دارم، مشکلاتی مثل زمان کم آوردن، تعداد اشتباهات بالا، استرس حین آزمون، وسواس روی سروصدای محیط و رفت و آمدها و … که بعد از چندین آزمون کم کم تونستم کنترل کنم و ترازم رو به ۷۵۰۰ برسونم.
شده بود ناامید بشین؟
فک میکنم این قضیه بین بچه ها استثنا نداره و همه بچه ها کم وبیش درگیر این ناامیدی شدن. اوج ناامیدی هم توی دی ماه و اردیبهشت ماه هست که دی ماه در آزمونهای جمع بندی یهو بچه ها میبینن حدود ۴۰ درصد درسا جلو رفته و اونا کلی عقب افتادن و بعد از کلی کش و قوس به امید جبران در آزمونهای فروردین کم کم روحیه میگیرن و ادامه میدن. در اردیبهشت هم میبینن که دیگه نزدیک کنکور شده و حجم زیادی از کنکور رو هنوز نخوندن و یه سری به امید سال بعد همون دو ماه رو هم نمیخونن. منم دقیقا توی دی ماه وارد این فضا شدم و ترازم تا ۶۵۰۰ افت کرد. به نظرم بهترین راه حل برای گذر ازین موقعیت، داشتن یه مشاور خوبه که بتونه انگیزه کافی رو برای گذر ازین مرحله در دانش آموز ایجاد کنه.
چه توصیه ای برای کنکوری های امسال دارین؟
حتما برنامه راهبردی آزمون رو کامل بررسی کنن. امسال کانون تا عید درسا رو تموم میکنه و بعد از عید کلا فاز جمع بندی شروع میشه که دانش آموزا تحت فشار بیشتری قرار میگیرن در هر آزمون، اما مطمینا نتیجه بهتری هم خواهند گرفت. حتما سعی کنن یک مشاور داشته باشن و تمام برنامه هاشون رو با ایشون هماهنگ کنند. حتما با خانواده صمیمی تر باشند و سعی کنن اونها رو مشارکت بدن در کنکور و یسری کارها رو بسپرن به اونا مث تحلیل کارنامه و تهیه کتاب و … . سعی کنن در سکوت تلاش کنن، چون موفقیت خودش سروصدا میکنه. تنها رقیب یه کنکوری خودشه و بس. نباید به رتبه و درصدای بقیه کوچکترین توجهی کنن. باید سعی کنن هر آزمون بهتر از قبلی باشن فقط. هر وقت ناامید شدن حتما با پدر و مادرشون حرف بزنن که این ۲ بزرگوار قوی ترین محرک و انگیزه رو تو فرد به وجود میارن.
سخن آخر!
از زحمات خانواده عزیزم مخصوصا خواهرم واقعا ممنونم. همینطور جناب آقای ایمانی و مشاور خوبم دکتر اسمعیل پور بی نهایت سپاسگذارم.