خانواده مهمترین آیتم در زندگی فردی وموفقیت درسی دانش آموزان کنکوری است و نهادی ست که شاکله و اساس شخصیت و آینده فرد در آن پایه ریزی می شود .یکی از عوامل بسیار مهم و کمک کننده در رشد و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان کنکوری ، چگونگی رفتار ، واکنش و ارتباط والدین با فرزندان است .آماده سازی امکانات و مهیا کردن شرایط مساعد، هم از لحاظ اقتصادی و هم از لحاظ روانی و عواطفی، از وظایف اصلی والدین بوده که نقش مهمی را در موفقیت تحصیلی فرد ایفا و حتی تضمین می کند .
بعد از خانواده، گروه دوستان هستند که نقش بسیار مهمی را در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان کنکوری ایفا می کند، تاجایی که نقش آنها آنقدر پر رنگ می شود که در بعضی مواقع تاثیر آنها بر عملکرد داوطلبان بیشتر از خانواده و والدین است.گروهی از دوستان که هم مسیر در راه موفقیت در کنکوراند می توانند با رقابتی سالم و مشوق یکدیگر بودن با هم در مسیر رسیدن به هدف پیشرفت چشم گیری داشته باشند.
دانش آموزانی که در طبقات اجتماعی بالاتر و مرفه تری زندگی می کنند؛ امکانات رفاهی و اقتصادی بیشتری در جهت اهداف بزرگتر و تلاش های بیشتری را در زمینه تحصیلی و شغلی خود دارند در حالی که در طبقات اجتماعی ضغیف تر، رسیدن به موفقیت تحصیلی سخت تر و دشوارتر خواهد بود، درنتیجه ورود سریعتر به بازرار کار در اولیت آنها قرار خواهد گرفت. یکی از مهم ترین عامل در تعیین اهداف و پیشرفت تحصیلی دانش اموزان، مدرسه و عوامل آموزشی است .اگر دانش آموزی در محیطی مشغول به تدریس باشد که از لحاظ آموزشی و سطح علمی معلمان و کیفیت امکانات مدرسه؛ در سطح قابل قبول و استانداری نباشد، سخت می تواند به پیشرفت تحصیلی برسد .و دانش آموز باید خود یکه و تنها تلاشی چندین برابر نسبت به رقیبان خود داشته باشد تا بتواند به هدف خود در موفقیت دست یابد. این بدان معنی نیست که دانش آموزان فاقد شرایط رفاهی و اقتصادی و آموزشی هیچ شانسی برای موفقیت در کنکور و رسیدن به آن رتبه و دانشگاه عالی مورد نظر خود ندارند بلکه تجربه نشان داده که این آیتم ها درصد تاثیرگذاری بسیارکمی در موفقیت داوطلبان دارند و آنچه تعیین کننده ی نهایی در موفقیت است برنامه ریزی درست با عمق مطالعه ، تست زنی و تلاشی مستمر و خسته گی ناپذیر در رسیدن به هدف است.
مصاحبه با نگین آهاری رتبه ۲۵۲ کنکور سراسری و دانشجوی پزشکی دانشگاه شهید بهشتی
+ اول بهمون بگو توی چجور مدرسه ای تحصیل میکردی؟و اینکه آیا مدرست نقشی در قبولیت داشت یا نه؟
_ مدرسم سمپاد بود و خیلی مدرسه برای من پررنگ نبود. توی سال دهم یازدهم هم به کرونا خورده بودیم که مدرسه تق ولق بود، توی سال دوازدهم هم نیمه دوم اصلا مدرسه نرفتمو همونطور که گفتم مدرسه برای من و خیلی از دوستام که سمپاد بودن هیچ نقشی نداشت و بیشتر خودمون خودخوان بودیم.
+ فرض کن دانش آموزی داریم که توی منطقه محرومی هست، مدرسشون جو رقابتی خوبی نداره، سطح معلما انچنان خوب نیست و اون کیفیت آموزشی لازم وجود نداره، حالا یه همچین دانش آموزی که هدف داره برای خودش و میخواد به جای خوبی برسه چه نکاتی رو باید رعایت کنه و باید چیکار کنه؟ امید داشته باشه یا از پیش خودشو باخته بدونه؟
_ بنظر من مدرسه خوب، معلم خوب، کلاس خوب فقط ۱٪ قضیس و ۹۹٪ قضیه خودِ دانش آموزه. و الان پی دی اف کتابکارها و آزمون ها توی کانالای تلگرام هست، درسته باید قبول کنه یه مقدار راهش سخت تره ولی باید قوی تر پیش بره و ناامید نشه و بنظرم باز هم میتونه نتیجه خوبی بگیره.
+ حالا بنظرت اون رقابته رو چجوری ایجاد کنه؟ چون چیزی که ماراتونی مثل کنکور رو پویا نگه میداره اون جو رقابتی هست، یعنی ما مدام باید در پی تلاش کردن و پیشرفت کردن باشیم و اگر اون جو نباشه چجوری دانش آموز اون جو رو ایجاد کنه؟
_ کلا اگر بتونه دور وبرش چندتا دوست درس خون داشته باشه و همسو با هدف خودش باشه خب طبیعتا کمکش میکنه ولی من خودم اون چند ماهی که پشت کنکور بودم از همه چی دور بودم، نه کلاسی شرکت میکردم، نه مدرسه ای میرفتم، نه دوستی وارتباطی بود و کامل از اون فضای رقابتی دور شده بودم و من ناچار بودم که درس بخونم و اون نتیجه ممکن رو بگیرم و من فکر میکنم این ناچار بودنه خیلی کمک کنندس که آدم رو به اینجا میرسونه که اینطوری فکر کنه و این همون طرز فکری هست که یک دانش آموز کنکوری باید داشته باشه.
+ پس یعنی بنظرت دانش آموز برای خودش یه حالت صفر و صدی ایجاد کنه که یا شروع نمیکنم یا اگه شروع میکنم هیج راهی به جز این رو نمیتونم تصور کنم و تمام تلاش و تمرکزم رو روی این مسیر میذارم و بقولی قراره تک بعدی یک سال کنکورم رو طی کنم منظورت این بود دیگه درسته؟
_ خب ما ۲ دسته دانش آموز میتونیم داشته باشیم تو این شرایط : یکی اینکه اون شرایطش رو میبینه و میگه حالا که شرایطم اینجوریه من باید خودم رو نجات بدم از این شرایط یکیم میگه نه چون اینجوریه پس من دیگه نمیتونم خودمو نجات بدم از این شرایط و کاری ازم بر نمیاد.
و قطعا اونی که شرایطه انگیزه حرکتش میشه برندس.
+ خب تو ازمون شرکت میکردی قطعا، بهمون بگو میانگین تراز ازمونات چطور بود؟
_ خب از طرف مدرسه مارو موسسه گزینه۲ ثبت نام کرده بودن سال دهم یازدهم و البته دوازدهم هم همینطور ولی خب من پشیمون شدم از گزینه۲ چون خیلی سوالاش سطح بالا نبود و جامعه آماری خوبی هم نداشت.من خودم ازمونای قلمچی رو توی خونه میزدم و کلا خیلی ازمون حل میکردم قلمچی، ماز و… و اون آخر هر آزمونی دستم می‌رسید زمان دار میزدم توی خونه.قلمچی چندتا ازمون هدیه شو فقط میتونستم بدم که بهم تراز بده و ترازم تقریبا ۷۰۰۰ میشد ولی خب توی سالای پایه تراز خوبی نداشتم، زیر ۶۰۰۰ بود تقریبا ولی توی دوازدهم که اصولی تر میخوندم و خودم برای خودم برنامه می‌ریختم و آزمون خیلی زیاد میزدم حتی در طول روز ۲تا ازمون میزدم، یکی صبح یکی بعدازظهر که باعث شد ترازمو بکشه بالا.
+ فرض کن ما دانش آموزی داریم که الان نیمسال دومه و درساشم به نسبت خونده، یعنی نمیتونیم بگیم عالی وخفن خونده چون صادقانه خود ماها هم توی این تایم فوق العاده جمع نکرده بودیم ولی خب درساشو خونده تقریبا و جمع کرده حالا چه برنامه ای باید داشته باشه برای ازین به بعدش که هم سرعت تست زنیش رو بیشتر کنه هم ازمون زیاد بزنه و بتونه خودشو با شرایط وفق بده؟
_ کلا بنظر من کنکور یعنی تست زدن هم تست آموزشی هم تست زمان دار باید توی برنامه باشه.و درسنامه خوندن و وقت زیاد برای تشریحی گذاشتن خیلی فایده ای نداره و معیار نیست هرچه تعداد تستامونو ببریم بالاتر و تستای متنوع تر و سطح بالاتر بزنیم طبیعتا تسلطتمون هم بیشتر میشه و برای تستای سطح بالاتر کتابکارای بازار جوابگو نیستن تستای ازمونا خیلی خوبن و دانش‌آموزا توی برنامه ای که برای خودشون می‌چینن سعی کنن تا اواسط هفته دوم حتما به بودجه بندی ازمون برسن و بقیشو برای مرور بذارن و فقط ازمون بزنن توی خونه، ازمونای مشابه پارسال ازمونای بقیه موسسات و...و اصلا اصلا به یک ازمون اکتفا نکنن و اگر ازمون های یک موسسه رو ثبت نام میکنن بقیه موسسات رو هم خودشون توی خونه بزنن و کامل شرایط رو شبیه سازی کنن یعنی لباس بپوشن و پشت میز بشینن.چون ازمون دادن یه بخش کوچیکش اون نکاتی هست که ما یاد میگیریم بقیش اون مهارت ازمون دادن هست که باید بدستش بیاریم که سرجلسه هرمشکلی پیش اومد بدونیم چطوری مدیریتش کنیم، استراتژی هامون رو بسنجیم و…
+ پس یعنی بچها بیشتر تست بزنن و برای بحث آموزش از منابع تستی موجود در بازار و برای تسلط بیشتر از آزمون های موسسات استفاده کنن؟
_ بله
+ شده درسی نقطه ضعفت بوده باشه؟ اگر آره استراژیت برای رفعش چی بوده؟
_ بله من مسائل شیمی رو خیلی ضعف داشتم چون مسائلش خیلی متنوع هستن و اون تستایی که توی خونه میزدم خیلی جوابگو نبودن و بازم توی ازمونا همون نتیجه قبلی رو میگرفتم ولی یکی دوماه مونده به کنکور یه روتین شب از مسائل شیمی برای خودم گذاشتم و میومدم ۱۰تا تست مسائل بصورت زمان دار حل میکردم و این خیلی به من کمک کرد و واقعا هم تنها چارش همین بود.
یا مثلا زیست رو خیلی مشکل داشتم اصلا نمیتونستم اون استدلال لازم توی زیست رو داشته باشم و اومدم موقع تست زدن یه برگه گذاشتم کنارم و هرکدوم رو که حل میکردم دلیل گزینه هارو روی برگه می‌نوشتم یعنی سعی میکردم دلیل علمی بیارم و تحلیل کنم وبیارمش روی کاغذ، درواقع هدفم این بود اون دلیل آوردنه رو یاد بگیرم برای زیست.
+ پس ضعف هامون رو بجای اینکه هول بشیم و بخوایم تو یه تایم کم و محدود رفع کنیم بیایم براش یه برنامه میان مدت بچینیم و بهش استمرار بدیم درسته؟
_ بله اگه میخوایم نتیجه بگیریم باید بطور مدام یه کاری رو انجام بدیم.
+ نظرت راجب فیلمای آموزشی چیه؟ آیا تاثیر گذاره؟ اگه خوبه که چطوری ازش استفاده کنیم؟ اگه هم بده که خب دلیلت رو به ما هم بگو.
_ بعضی بچه ها اول سال ۴تا درس اختصاصی رو کلاس ثبت نام میکنن که خب هرکلاس حدودا ۴ ساعت زمان میبره و اونا باید هرروز حداقل ۱ کلاس رو ببینن که بنظرم کار درستی نیست. حالا به دانش آموز برمیگرده ولی بنظرم دانش آموز تا جایی که میتونه باید خودخوان باشه و تایمش رو بذاره برای تست زدن تا قلق های تستی دستش بیاد. و اگر یه درسی رو واقعا مشکل داشت و نتونست خودش پیش ببره اونوقت کلاس ثبت نام کنه.
و واقعا توی اون کلاس ها چیز خاصی قرار نیست تدریس بشه همون نکاتی که ما قراره توی تستا خودمون یاد بگیریم همونا گفته میشه ولی خب یادگیری نکات با تست قطعااا ارزش خیلی بیشتری داره تا اینکه شما بدون دست وپنجه نرم کردن با سوال، خیلی اماده و به سادگی بخواین یه نکته رو یاد بگیرین چون توی کنکور نگهداری یه مطلب توی ذهن خیلی مهم تراز بدست آوردنش توی ذهن هست.
+ ایا تو از گوشی استفاده میکردی؟ اگه اره تایم استفاده از گوشیت چقدر بود؟
_ استفاده میکردم ولی راستش من تمام برنامه های روی گوشیمو پاک کرده بودم چون میدونستم نمیتونم خودمو کنترل کنم اینستا و همه رو پاک کرده بودم فقط یه واتساپ داشتم برای کارای مدرسه و کلاسا و من ارتباطم رو با دوستام سال کنکور خیلی کمرنگ کرده بودم و بنظرم روابط سال کنکور باید به همین شکل باشه چون بعد کنکور میشه همه رو دوباره دید وچون یه سری چیزا از همین روابط و مقایسه کردنا و… بدست میاد.
+ چه حسی داشت وقتی به هدف خودت رسیدی و درنهایت ثمره اون همه تلاش و زحمت و استرس رو دیدی؟
_ یه سری کارا بود که من دوس داشتم انجام بدم، مثل یه سری فیلما، خواب زیاد، بیرون رفتن و….و احساس میکنم الان که دارم اون کارا رو انجام میدم خیلی بیشتر بهم میچسبه تا اینکه میخواستم اون زمان انجامشون بدم.
+ و به عنوان صحبت آخر چیزی هست بخوای بهمون بگی؟
_ خب من از سال دهم تا سال کنکورم با همه چالشا مواجه شدم و یه وقتایی خودم باورم نمیشه که من اون مشکلات رو داشتم ولی این نتیجه رو گرفتم. یعنی من یادمه ۱ ماه مونده به کنکور اومدم از کتاب موج ازمون زیست تست بزنم و یه آزمونش رو زدم و دیدم تمام سوالایی که جواب دادم غلط شده و نشستم کل روزو گریه کردم و باورم نمیشه الان درصد زیست کنکورم بالاترین درصد کنکور شد بااینکه اون اتفاقه برام افتاده بود ولی این ناامید نشدنه و ادامه دادنه خیلی مهمه.پس اگر شکست مقطعی میخوردید اگر یه جا گیر میکنه کارتون، بدونین که برای بیشتر رتبه برترا پیش اومده فقط فرقشون با بقیه این بوده که وقتی این اتفاق افتاده تمام زحماتی که تا به اون لحظه کشیدن رو فراموش نکردن و راهشون رو به هر طریقی بوده ادامه دادن.و میخوام بگم مسیر کنکور برای هیچ کس هموار نبوده و اگه مشکلی برای بچه ها پیش میاد باید بدونن خیلی طبیعیه فقط اینکه ادامه بدن و کنکور میتونه خودش بهترین ازمون باشه، و برای خود منم کنکورم بهترین ازمونم شد.
سخن پایانی
درمسیر موفق شدن در کنکور خواستن توانستن نیست بلکه خلق کردن و داشتن شرایطی نسبتا استاندارد برای داوطلبان است. هرچند که شرایط اقتصادی، رفاهی، آموزشی موثر است ولی آیتم های مهمتری چون خانواده و گروه دوستان و آیتم نهایی و تعیین کننده تلاش مستمر و اصولی و خسته گی ناپذیر خود داوطلب است که موفقیت را تضمین می کند.